وی ادامه داد: با این فرض اولویت پرداختن به نمایش‌های دینی و عاشورایی با طیفی از جامعه است که یا کمتر در جریان این رویدادها قرار دارند و یا اصلاً در چنین فضایی نیستند و باید با جذبه و کشش هنرهای نمایشی که تجربه نشان داده مورد علاقه اقشار مختلف مردم است قرابت بیشتری با این مفاهیم و رویدادها پیدا کنند، اما آیا تولیدات نمایشی و تئاتری ما توانسته‌اند به چنین مرتبه از جذابیت و کشش برسند که چنین رغبتی را ایجاد کنند که در جواب باید گفت نه و بیشتر مخاطبان نمایش‌های دینی و عاشورایی ما اتفاقاً کسانی هستند که در این ساحت و فضا مکرراً قرار دارند.
کارگردان نمایش «توبه می‌کنم» تصریح کرد: نمایش‌های مذهبی و دینی ما عموماً حلقه محدودی از فعالان تئاتر و مخاطبان و تماشاگران را به خود اختصاص داده‌اند و باقی افراد و مخاطبان اساساً با چنین تولیداتی کاری ندارند، اصطلاحاً هم گفته می‌شود که گروهی مذهبی‌کار، به تولید نمایشی کلیشه‌ای و شعاری پرداخته‌اند و این نمایش‌ها مخاطبان مخصوص به خود را دارند و لذا این جریان چندان ارتباطی به بدنه حرفه‌ای تئاتر ندارد.
هاشمی در ادامه گفت: این در حالی است که اگر داستان و روایتی پرکشش از یک واقعه دینی و یا اصطلاحاً معاصرسازی از یک جریان تاریخی در تولید اثر نمایشی با رعایت اصول فنی و تکنیکی آن مورد نظر قرار گیرد، اتفاقاً باید این‌گونه آثار مورد وثوق مخاطبان و اهتمام مسئولان برای فراگیری تولید آنها قرار گیرند و از چنان قابلیتی در اجرا و جنبه‌های هنری برخوردار باشند که علاوه بر جذب مخاطب بدون در نظر گرفتن پرداختن به موضوعات خاص، ناخودآگاه مجموعه اطلاعات و دانسته‌هایی را به بیننده منتقل کنند که موجب رشد و آگاهی هر چه بیشتر آنها شود.
کارگردان نمایش رضوی «پنجره فولاد» عنوان کرد: به شخصه در تولید و اجرای آثار نمایشی که خود مسئولیت آنها را به عهده داشتم و شمار آنها اکنون به 11 نمایش می‌رسد تمام تلاش خودم را به کار بستم تا چنین اتفاقی بیفتد، یعنی استقبال‌کنندگان از این تولیدات بیشتر از طیف کسانی باشند که کمتر در جریان وقایع و موضوعات دینی از طرق دیگر قرار می‌گیرند و پس از آن سعی شده است آثار به چنان قابلیت فنی و هنری برسند که حتی مخاطبان حرفه‌ای تئاتر را نیز به سالن‌های نمایش بکشاند؛ در مورد «پنجره فولاد» این اتفاق افتاد و این اثر نمایشی اکنون جزء پرمخاطب‌ترین آثار نمایشی حتی در میان آثار نمایشی بی‌ربط با موضوع دینی و مذهبی است.
وی که با کارگردانی نمایش «دروازه ساعات» در سوگواره «مسلخ عشق» که هم‌اکنون در جزیره کیش در حال برگزاری است شرکت دارد در پایان گفت: کارگردانان و تولیدکنندگان نمایش‌های مذهبی باید به دنبال رویدادهای کمتر پرداخته شده تاریخ دین برای تولید آثار نمایشی بروند که این خود به کنجکاوی بیشتر مخاطب و در نهایت استقبال او نیز منجر می‌شود. من در «دروازه ساعات» با چنین رویکردی به تولید یک نمایش مذهبی پرداختم؛ کمتر کسی است که در جریان ماجرای دروازه ساعات قرار داشته باشد، دروازه‌ای که مدخل ورودی اسرای کربلا به شام بود و چه جسارت‌ها که در لحظه ورود آنها از سوی مردم شام به تحریک بنی‌امیه به آنان روا داشته نشد؛ این موضوع خود جذابیت خاصی را برای پرداختن به یک نمایش عاشورایی ایجاد می‌کند که از این قبیل موضوعات باید بیشتر برای تولید مورد توجه قرار گیرد.
